Afhankelijk van het seizoen en de omgeving gebruiken we verschillende banden. Deze verschillen kunnen zichtbaar zijn, bijvoorbeeld in het profiel. Op andere plaatsen zijn ze echter niet of nauwelijks op te merken. Dit is het geval bij het rubbermengsel van banden: Hoewel de verschillende rubbermengsels aan de buitenkant nauwelijks van elkaar verschillen, hebben ze een aanzienlijke invloed op de eigenschappen van de band.
Maar: Waaruit bestaat een band nu?
Het rubbermengsel van banden in detail
Ten eerste is het belangrijk om te weten dat de rubbermengsels van producent tot producent verschillen en zeer geheim zijn. Deze mengsels variëren zelfs in verschillende bandenmaten en -types, altijd afhankelijk van de gewenste rijeigenschappen. Afhankelijk van het materiaal en de hoeveelheid kunnen de voor- en nadelen van de "ingrediënten" worden overgedragen op de band, een constante evenwichtsoefening. Zo bestaat bandenmateriaal uit de volgende onderdelen, in verschillende hoeveelheden, afhankelijk van het beoogde gebruik:
Rubber
Natuurlijk en synthetisch caoutchouc (ook bekend als polymeer) zijn de belangrijkste componenten van een autoband. Deze materialen bieden, afhankelijk van het type, een hoge slipweerstand en de gewenste elasticiteit na verwerking. Aan de andere kant heeft caoutchouc het nadeel dat het snel slijt en kan uitharden in de kou of zeer zacht kan worden in de hitte.
Natuurlijk rubber wordt gewonnen uit rubberbomen op grote plantages. Hiervoor wordt de bast van de boom gekapt en wordt het ontsnappende melksap verzameld. U kent melksap waarschijnlijk beter onder de naam latex. Synthetisch rubber heeft daarentegen het voordeel dat de eigenschappen ervan kunnen worden aangepast. Als producent kunnen wij er dus voor zorgen dat uw band u veilig door alle soorten weer heen kan helpen, zelfs wanneer het materiaal wordt gekozen.
Vulstoffen
Naast rubber worden er ook voornamelijk vulstoffen gebruikt. Deze vulstoffen kunnen roet, silica, koolstof of kalk zijn. Ze binden het caoutchouc en maken het beter bestand tegen slijtage. Dit is doordat alleen caoutchouc kan afbrokkelen, vooral tijdens het remmen. Met vulstoffen gaan we dit effect tegen en vergroten we zo de kilometerstand van uw banden. Het rubbermengsel verhardt echter enigszins in het proces.
Vulstoffen zijn trouwens ook de reden voor de kleur van de banden. Roet was de eerste vulstof die werd gebruikt en kleurde de banden dienovereenkomstig. Wanneer later echter andere vulstoffen en dus andere kleuren mogelijk waren, konden gekleurde banden zich nooit meer doen gelden. Daarom zijn de banden vandaag de dag nog steeds zwart.
In tegenstelling tot vroeger, gebruiken we binnen de moderne bandenproductie eerder silica voor het mengsel. Silica is het zout van kiezelzuur. Deze stof bindt het caoutchouc bijzonder goed met de zwavel, die essentieel is voor de latere vulkanisatie van de banden. Daarbij wordt het bandenmateriaal verhit om de chemische verbindingen van de afzonderlijke stoffen zodanig te combineren dat ze elastisch rubber worden. Dit stelt ons in staat om veel kilometers te doen zonder andere eigenschappen op te offeren. Als producent aanvaarden we graag hogere kosten voor de productie van het rubbermengsel.
Weekmaker
Omdat een band ook bij sneeuw- en regenweer een goed en veilig rijgevoel moet geven, zijn er weekmakers nodig. Deze oliën en harsen maken de banden en verbeteren de grip van het materiaal. Voor u, de bestuurder, betekent dit concreet: weekmakers verbeteren de rolweerstand. Oliën dragen ook bij aan de slipweerstand van de band. Daarom worden er in winterbanden meer oliën verwerkt dan in zomerbanden: weekmakers voorkomen dat het caoutchouc bij koude temperaturen hard wordt.
We zullen uitleggen wat winterbanden bijzonder effectief maakt bij temperaturen onder de 7 °C.
Meer over bandenmateriaal
Naast de hoofdbestanddelen rubber, vulstoffen en weekmakers, zijn er ook chemicaliën zoals zwavel en conserveringsmiddelen in banden te vinden. Deze beïnvloeden ook het rijgedrag. Zo bestaat de ontwikkeling van een nieuw rubbermengsel bijvoorbeeld uit een constante balancering van de materialen. Een complex proces dat voor elke band en zijn materiaal anders is.